Saturday, March 20, 2010

අතරමං වු ජිවිතය (4)

කිසිම කිසි හැගීමක් නැතුව මම ඉකිගහලා ඇඩුවා.
කාටවත් ම ඇහෙන්නේ නැති වෙන්න මම කොට්ටයක් තුරුල් කරගෙන අඩුවා.
ඉස්සරම ඉස්සර වගේ සිමා මායිම් හැමදේම බිද දාලා මම ඇඩුවා.
ආයෙම ආයෙ වතාවක් මම අසරණ උනා නෙද කියල හිතුනා..
මේ ලොකේ කාත් කාගෙවත් ආදර නොලබන එ අහිංසකයට මට ආදරේ කරන්න ඉඩ දෙන්නේ නැති මේ සමජයට මම බැන බැන අඬන්න ගත්තා.
මට මගේ ජිවිතේ නැති කරගන්න හිතුනා.
එත් මට එහෙම කරන්න බෑ කවදාකම හරි ඔයාව තනිවෙයි කියල මට හිතෙනවා.
අතොරාවක් නැතුව ගලාගෙන යන කදුළු අතරේ මට ඔයාගේ හඬ දොංකාර දෙන්න ගත්තා.....
වෙලාවක් කලාවක් මතකයෙන් ඉගිලිලා යනකන් මම තනිවෙලා අඩුවා
"පොඩී රෑට කන්න එන්නේ නැද්ද...??"
අම්මා ඇවිල්ලා කතා කලා.
මට කතා කර ගන්න තියා, කිසිම හැගීමක් තිබුනේ නෑ. මම කතා කලා නම් මම අඬලා කියලා එයාල දැන ගන්න නිසාම මම නින්ද ගිහින් වගේ කිසිම සද්දයක් නැතුව එහෙම්ම හිටියා...
"නංගී කන්න එනවා"
අක්කට සිද්ද උනු දේ ගැන යම් වැටහීමක් තියෙන්න පුලුවන් කියලා මම දැනගෙන හිටියා.
එත් මම නැගිට්ටේ නෑ...
හැමොම නිදා ගන්න ගියා කියලා තහවුරු කරගත්තට පස්සෙ මම නැගිට්ටා.
ඉටි පන්දමක් පත්තු කරගෙන සුපුරුදු විදිහට හිතට ආව හැමදේම ලියාගෙන ගියා...
කණාමැදිරියෙක් විතරක් මගේ ලඟ තනියට හිටියා
මම ආයෙම වතාවක් අතීත සිතුවිලි එක්ක තනි වෙන්න උත්සහා කලා.
"පහන්"
"ආදරණීය මගේ පහන්"
ආදරය ගැන හය හතර නොදන්නා කාලේ දී මට පහන් මුන ගැහුනු හැටි.
අපි ආදාරේ කල හැටි සිත්තමක් වගේ මගේ මනසේ එකින් එක පෙළ ගැහෙන්න ගත්තා....
අම්මා තාත්තා ලඟ හිටියට කවදවත් එ දෙන්නගේ ආදරය බිදක් වත් දැනෙන්න නොලබපු එකම අවාසනාවන්තයා එයා කියලා හිතාගෙන ඉන්න කාලෙක එයා වගේම අවාසනවන්ත කෙල්ලෙක් හැටියට එයට මාව මුණ ගැහුනා..............
එත් අද.....
ඔයාට මාව වගේ මට ත් ඔයාව අමතක වෙන්න නම් අපි දෙන්නම මැරෙන්න ඕන පහන් එතකං ඔයාටවත් මටවත් එ කිසිම දෙයක් අමතක වෙන්නේ නෑ
එක තමයි අපි පිළිගන්න අකමැති උනත් අත්ත...
මම ඔයාට කියන්නෙ නැ "මට ආදරෙ කරන්න මං ගැන හිතන්න" කියලා
එ වගෙම මම කියන්නෙත් නෑ
"මම ඔයාට ආදරේ කරනවා
ඔයා ගැන හිතනවා කියලා"
නමුත් අපි අපේ නොවුනත් කොහේ කොහොම හිටියත් අපිට අපි අමතක වෙන්නේ නෑ කවදාවත් ම
මගෙ සිතුවිලි නැවතුනේ පහන් ගැන එ විදිහට හිතලා

(අපි ආයෙමත් මුණ ගැසෙයි)

2 comments:

  1. මරණයෙන් කිසිම දෙයක් ඉවර වෙන්නේ නෑ සහෝදරී.

    ReplyDelete
  2. අද තමයි ආයෙම මේ පැත්තෙ ආවේ. ඔයා කිවුව වගේම කොටස් දෙකක්ම ලියලනේ පහනුත් මේ බ්ලොග් අවකාශෙ කෙනෙක් නේ. :)
    ලස්සන කතාවක් අවසානය තෙක් බලා හිදින්නම්.

    ReplyDelete

ඔබගේ වටිනා කාලය වැය කර අදහස් බිදක් දැක්වීම කෙරෙහී මාගේ ස්තුතීය


~අහිංසකි~