නිකන් ලැබුණු හිනාවට වෙච්ච දේ

ටික දවසක් ඉදන් කරුණු ඇහිදමින් හිටියා ලිපියක් ලියන්න අද ලියන්න ආවමයී දන්නේ දන්නේ මේ මම ලියන්න යන්නේ මගේ සිය වෙනි ලිපිය වඟ

ඒ කියන්නේ මටත් ලාවට හරි එකම වැඩක් දිගටම කරගෙන යන්න පුළුවන් කියන එක නේද?
හෙහේ කාටද ආඩම්බර මට මිසක් මට ජය වේවා......!!!

ඉතින් කොහොමෙන් හරි ලියන්න ගිය ලිපියම ලියලා අහවරක් කරන්නම්කෝ

මම ඉතින් දැන් දැන් පුංචි පහේ රස්ස්වක් කරන නිසා ඉස්සර වගේ නිදහසක් නම් නැ

මට ඉතින් ඉස්සර ඉදන් පුරුද්දක් හැටියට තිබුණු දෙයක් ද කරන දෙයක් ද මන්දා වෙලාවට වැඩක් කර ගන්න බැරිකම ඒ ගැන කියන්නේ නම් ටිකක් ලැජ්ජාවෙන්

ඉතින් ඔය විදිහට හැමදාම උනාට

රස්සව ලැබුණු මුල් කාලේ නම් මම ටිකක් කලින් ගියා.

ඔහොම ඔහොම සති දෙකක් විතර යද්දී මට එකම වෙලාවට යන්න බැ වගේ උදේට දෙයියනේ කියලා නින්ද යනවා...
කොහොමෙන් හරි මම යන සමහර දවසට මගේ ශිෂ්‍යයෝ මට කලින් ඇවිල්ලා මම එනකම් බලන් ඉන්න වෙලාවලුත් නොතිබුණාම නෙවෙයී ඉතින්.
( සඳරුවාගේ රැකියාවමයී)

ඒත් දවසක් යද්දි කරුමෙටම ඉන්ස්ටියුට් එකේ අයිතිකාරය එතන ඒ කිව්වේ අපේ ලොක්කා

මම ඉතින් බිම බලගෙනම ඇතුලට යද්දි අඩගැහුවා කියන්නකෝ අෆ්ෆා ඔක්කොමත් හරි මේ මනුස්සය එක්ක කතා කරන්න ගිහාම තමයී මට ඉතින් එෆා වෙන්නේ

මේ මනුස්සයට සිංහල බැ හරියට.....

දැන් ඉතින් මට කතා කරලම හිනා වෙවී කිවුවනේ අනිත් දවසේ ඔන්න පරක්කු උනොත් මට මීටින් එකේදි ඔයාගේ නමත් කියන්න වෙයී කියලා.
ඒක ඔක්කොටොම වඩා ලැජ්ජාවයීනේ

මොකද මම ඉතින් එතන ඉන්නේ කාගෙන්වත් වචනයක් මට එල්ල නොවෙන තැනක ඉදන්

එකටත් හේතුවක් තියේ හිටින් සැරේ කියන්නම්කෝ

දැන් ඉතින් කුකුලට මාව ඇහැරවලා එපා වෙනකම් මට නිඳා ගන්න වෙන එකක් නැ කියල හිතාගෙන මම එදා ගෙදර ආවා කියන්නකෝ.

පහුවදාම මම කුකුළට කලින් නැගිටලා ඌවත් ඇදගෙනම 8.15 වගේ වෙනකොටම ක්ලාz එකට බැස්සා...

මම ඉතින් සුපුරුදු ලෙස මගේ මාර්ගයේ ගමන් ගනිද්දී

බස් එකෙන් බැහැලා ක්ලාz එක පැත්තට පියවර මැන්නා...

සුපුරුදු දර්ශණය අදත් නැ.

මම හැමදාම බස් එකේන් බැහැලා ගාලුපාර දිගේ ඇවිදන් එද්දී ට්‍රෆික් අඩු කරන්න ඉන්න පොලිස් අයියා කෙනෙක් ඉන්නවා.... අදත් එයා නැ.

දැන් කට්ටිය බලයී අදත් කිව්වේ එයා ඊයේත් නැද්ද කියලා?.

ඔව් ඇත්තටම ඒක මෙහෙමයී උනේ.

මම ඉතින් බස් එකෙන් බැහැලා ලතාවට ගාළුපාර දිගේ ඇවිදන් යද්දි දවස් දෙකක් විතර එයා මාව දැක්කා මම ත් ඉතින් එන ගමන් බලන් ආවා. එයා වාහන හසුරවන එක දිහයි මම බැළුවේ

නැතුව කැත හිතකින් නෙවෙයී ;)

කොහොමෙන් හරි මම හැමදාම යද්දි එයා පුරුද්දක් කරගත්තා බලන්න සහ ඔය අතර හිනාවකුත් පැවා

මාත් ඉතින් මොකෝ නිකන් දෙන්න පුළුවන් ඔච්චරනේ මනුස්සයෙක්ට ඒ නිසා මම ත් හිනා උණා හැමදාම..

පුංචි කාලේ ඉදන් මට පුරුද්දක් තිබුණා අදුරන්නේ නැති උනත් මිනිස්සුත් එක්ක හිනා වෙන්න.

දැන් නම් හුගාක් ඒක මගේන් නැති වෙලා

ඉදිරියට නම් දන්න එකෙක් එක්කවත් හිනා වෙන්නේ නැ

ආ ඉතින් කතාව ඉවර කරන්නම්කෝ

දැන් හැමදාම මෙහෙම හිනාවෙන පොලිස් අයියා හැඩකාරයී තළෙලු කොලුවෙක්..

දැන් ඉතින් මම ත් දැන් හැමදාම හිනා වෙනවා එයත් හිනා වෙනවා...

දවසක් මම පරක්කු වෙලා ගෙදරින් යන්න තීරනේ කළා..

මල්ලිගේ සද්දේ දාන දඬු මොණරා එක්ක...දැන් ඉතින් මල්ලි මාව ක්ලාz එක ලඟට ම දාන්නම් කිව්ව නිසා මාත් ගියා.

කොහොම හරි එදා කුකුළත් හොදට නිදා ගත්තා මාත් හොදට නිදාගෙන අපි වෙලාවටත් එතනට යන්න ප්ලැන් කලා.

ඔන්න ඉතින් ගියා කියන්නකෝ

හරියටම පොලිස් අයියා ලඟින්ම මල්ලිගේ මොණරා නැවැත්තුවා, නැවැත්තුවා නෙවෙයී ඇත්තටම නැවතුණා පාරෙන් එහා පැත්තේ කිරි කැල්ලක් වගේ ලස්සන කෙල්ලෙක් දැක්ක මල්ලි එතනදිම මොණරගේ සද්දේ වැඩිකලා......

මම මල්ලිගේ පිටිපස්සේ ඉන්නවා දැක්කා. මූට මම මල්ලි කිව්වට මූ මගේ අයියා වගේ. මම නම් සුපුරුදු විදිහට හිනා උණා, ඒත් පෙරලා ආවේ මට පපඩම් කැල්ලක් විතරයී, පොලිස් අයියාගේ වෙනදට මලක් වගේ පිපෙන මූණ කන්ටේනරයකට අහු උණු පපඩමක් වගේ ඇදවෙලා ගියා...

හෆොයි දෙවියනේ

කවුද දන්නේ මේ මනුස්සයා මා එක්ක හිනා උනේ වැරදි හිතකින් කියලා

හත් වලාමයී කිව්වලු

එදායින් පස්සේ එතන පොලිස් අයියාලා තියා අන්කල් කෙනෙක්වත් නැ

මම දැනගෙන හිටියේ නැ පොලිස් අයියා මාත් එක්ක හිනා උනේ මනුස්ස කමකට නෙවෙයී කියලා.

චික් මම කිසිම කැත සිතුවිල්ලක් නැතුව එයා එක්ක හිනා උනෙ.

ඔන්න ඔහොමයි මට නිකන් ලැබුණු හිනාව නැති උනේ

හෙහෙ ඒ විතරක් නෙවෙයී දැන් පාරේ එතන ට්‍රෆික් බලන්න පොලිස් අයියා කෙනෙක් තියා මාමා කෙනෙක් වත් නැති වෙලා ගියා

මම ඉගෙන ගත්ත පාඩම තමයී :- ආයේ නම් කිසිම කෙනෙක් එක්ක මනුස්ස කමකට නම් හිනා වෙන්නෙ නැ කියලා

(සඳරුගේ ඇන්ටිගේ ඩබල් ක්ලික් එකේ පර්ට් ටූ මගෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්න)